Για μενα, που γεννηθηκα στο Παληο Φαληρο στα μεσα του περασμενου αιωνα,η ΠΡΩΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ...
ΥΠΗΡΞΕ ΣΤΑ ....ΔΕΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ (περιπου το 1965)!!!!
Να ετσι, παιζοντας στους ΑΠΕΡΑΝΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΑΝΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ...ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑ ΜΕ ΑΛΟΓΟ, ΤΟΥ ΜΑΝΑΒΗ,ΤΟΥ ΓΙΑΟΥΡΤΑ,ΤΟΥ ΠΑΓΟΠΩΛΗ....
Και μεσα απ το ανοιχτο παραθυρο της γειτονισας, ΑΚΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΑΝΙΑ ΤΟΤΕ ΟΙΚΙΑΚΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ...
Το τραγουδι που θυμαμαι...
ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ...
ΤΗ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ....
ΚΑΙ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΟΝ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ....
ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΤΗ ....ΜΑΓΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΜΙΑΣ "ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ"...
που ενω ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ...
Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΝΕΠΝΕΑ, ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΩΝ "ΜΕΓΑΛΩΝ" ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΑ, ΕΙΧΑΝ ΤΙΣ ΧΑΡΑΓΙΕΣ ΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΥ,..ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΓΕ...
............. ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΑ ...ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΧΡΟΝΟ!!!!!
ΝΑ ΝΙΩΣΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ...ΑΠ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑ...ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ...
.................."ΑΘΗΝΑΙΑ" ΑΙΣΘΗΣΗ:
Τωρα σ αυτη την ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΓΕΜΙΖΕ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ,ΑΣΦΑΛΤΟΔΡΟΜΟΥΣ...
Μπορουσες ΑΚΟΜΑ Ν ΑΚΟΥΣΕΙΣ, την ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ ΤΑ ΔΡΟΣΕΡΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ...
ΜΕ ΤΟΝ ΗΧΟ ΜΙΑΣ ΛΑΤΕΡΝΑΣ...
...ΚΑΙ......... ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΙΚΡΟ ΓΙΑΝΝΑΚΗ???...
ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΗ ΤΟΥ "ΜΑΚΡΙΝΟΥ"ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟΤΕ, ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!!!!
ΝΑ ...ΛΟΙΠΟΝ Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ...ΑΠ ΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ:
Ετσι λοιπον...Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΟΥΖΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΔΑΣ ...ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΕΣ ΜΠΑΚΑΛΟΤΑΒΕΡΝΕΣ...ανακατευθηκαν....
........ ΜΕ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΑΝΙΛΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟ"ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ..."ΠΕΤΡΟΓΚΡΑΝΤ"...ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!!!
Την ιδια εποχη, ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΜΕΣΑ.
ΤΑ ΖΩ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ!!!!
Να δες τε ΚΑΤΙ ΣΠΑΝΙΟ, ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ...ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ:
ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ "ΕΡΗΜΙΑΣ"(οπως μου διδαχτηκε):
Τοτε ο σπουδαιος ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΣΠΗΛΙΟΣ ΜΕΝΤΗΣ...εκτος απο αυτο το τραγουδι ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΜΕΛΕ ΝΑ "ΧΑΘΕΙ" ΚΑΙ ΤΟΤΕ....
Αλλα τις ελαχιστες φορες που παιχτηκε απο το ΕΙΡ (Εθνικο Ιδρυμα Ραδιοφωνιας),σταθηκε ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΜΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟ,ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΩΤΟΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ...ΚΑΡΑΒΙΟΥ...ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ...ΤΟΥ ΝΟΣΤΟΥ...ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ:
Στο μεταξυ ΕΝΑΣ ΛΟΓΙΟΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΣΤΗΝ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ...Ο ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ...
ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ...
Αναμεσα στις λαικες ταβερνες των προσφυγων,τους ερωτες της συνοικιας,τους απαγορευμενους ερωτες των αστων,αλλα και των ερωτων των παραμυθιων...
ΜΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ...ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο "ΜΕΓΑΣ" ΕΡΩΣ ΠΑΝΤΟΥ ΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ:
ΓΙΑ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ "ΠΑΣΤΡΙΚΙΕΣ":
ΔΕΣ ΤΕ ΤΩΡΑ ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΟΥΣ:
...ΝΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΙΛΗΣΕ Μ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ...ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...που απο τοτε ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ:
Αυτα λοιπον ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ, ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ...
ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ τα διαμαντια που φτιαχνουν ΤΟΝ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ....
Με την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ, ΝΟΜΙΖΩ, ΟΤΙ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΛΗΘΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ!!!
ΚΙ ΑΥΤΟ ΠΙΘΑΝΑ, ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Λουτρό αναμνήσεων..αισθήσεων..οσμή βρεγμένου χωματόδρομου..ήχοι από το κουδούνι του ποδήλατου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο Χαράλαμπος από το Ροζικλέρι, να επιμένει κρατώντας το χέρι της Αλεξάνδρας
Το μακρινό για σένα Κέντρο "μου" και το δικό μου μακρινό και όμορφο προάστιό "σου"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕβγαινα στο μπαλκόνι του πατρικού μου που είναι η "Ταράτσα της Αθήνας" και αγνάντευα Ακρόπολη, Λυκαβηττό και τον Σαρωνικό ν'απλώνεται στα πόδια της. Ξεχώριζα Γλυφάδα,Παληό Φάληρο ακόμα και τα καράβια του Πειραιά...Νόμιζα πως λίγο αν θα τεντονόμουν θάφτανα στις γειτονιές σου...
Αλάνες πρόλαβα και εγώ σε περιοχές του κέντρου όπως π.χ. την ξακουστή αλάνα της πρώην Σχολής Ευελπίδων και νυν δικαστήρια!
Ευτυχώς,πρόλαβα... έπαιξα σε χωματόδρομους και ας ήμουν σχεδόν στο κέντρο...
Και δεν θα το πιστέψεις θυμάμαι τον γιαουρτά με κείνο το μεταλλικό ντουλαπάκι του που άνοιγε τα μικρά θησαυρένια(για μένα τότε) πορτάκια του και έβγαζε τα πήλινα κεσεδάκια με το γιαούρτι...καθώς επίσης και την μεγάλη ψαλίδα του παγοπώλη που κάθε πρωί άφηνε την παγοκολόνα σε ένα γειτονικό σπίτι που ακόμα δεν είχαν αγοράσει ηλεκτρικό ψυγείο!
Τελικώς ανήκουμε σε μια τυχερή ή άτυχη γενιά???
όλα αυτά τα έζησα,όχι στην Αθήνα,αλλά δεν έχει σημασία οι αναμνήσεις είναι ίδιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈζησα σε μια τέτοια γειτονιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γιαγιά μου Μικρασιάτισσα είχε την "τύχη" να πάρει ένα "σπίτι" στους προσφυγικούς καταυλισμούς!
Μια αυλή και γύρω γύρω δωμάτια και δυο κουζινάκια ...και στο κέντρο της αυλής μια κορομηλιά , με τα πιο μυρωδάτα κορόμηλα που έχετε φάει ποτέ!
Κάθε δωμάτιο και μια ιστορία...και στα κουζινάκια η πετρογκαζ να μαγειρεύει νυχθημερόν .... και κάτω απο τον κιμπαροφτιαγμένο πάγκο, σε τάξη τα λάδια στις πολύχρωμες μποτίλιες , το χρώμα προσδιόριζε τη μαγείρισσα, και τα σακουλια με τις φακες και τα φασολια....
Τα καλοκαιρια στην αυλή , μαζεύονταν όλες τάχα μου να ράψουν , μα το κουτσομπολιό πηγαινε κι ερχόταν .... και πως περίμενα να περάσει ο παγωτατζής να τριφτώ στη φούστα της καλομάνας μου (γιαγια) να μου πάρει παγωτο καϊμάκι και να μου στάξει λίγο βύσσινο σιρόπι από τη τζάρα που τη φύλαγε ψηλά , "γιατί ποτέ δεν είχε να τρατάρει έναν ξένο" που της τα τρώγαμε όλα!!!!
Και σαν το βράδυ έπεφτε και μαζεύονταν οι άντρες από τη δουλεια ...η αυλή της γιαγιας έπαιρνε φωτιά .... να οι κεμεντζέδες και τα λαγούτα , μα και τα μπουζούκια και το κρασί το βερεσε από τον Παντοπώλη τον κυρ- Λάζαρο .... που από το πολύ βερεσέ ερχόταν ο καψερός και έτρωγε μαζι μας .... έτρωγε και εσβηνε ...
Βάλσαμο είσαι στη ψυχή ιαμέ!!!!!!!
Nai κι εγώ έπαιξα σε χωματόδρομους
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θυμάμαι και τον παγοπώλη που κάθε πρωί άφηνε παγοκολόνες.
Τα πρόλαβα κι εγώ ... τα χρόνια της αθωότητας.
καλα εγω παγοπωλη δεν πρόλαβα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι παιδούλα!!!!!
@@....ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ....ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθανομαι ΤΥΨΕΙΣ ...ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΑΡΑΚΙ ΣΑΣ....
Ξερετε ΕΓΙΝΑ "ΨΙΛΟΦΙΡΜΑ" ΣΤΑ BLOGGIA....!!!!XAXAAAAA!!!
Ανοιξαν οι ....ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΟΥ...ΧΑΧΑΑΑΑΑ!!!
Kαι ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΚΑΤΙ ..."ΚΑΛΟ" ΚΑΙ "ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΟ"...για να σας ΑΠΕΥΘΥΝΩ!!!
Εσεις ΟΜΩΣ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑΤΕ σα ΚΑΘΕ ΓΙΑΓΙΑ...
....και ηρθατε...ΜΟΛΙΣ ΜΙΛΗΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ!!!
....θα εισασταν ΤΟΤΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΙΑ ΜΕ ΡΟΔΙΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...."ΠΑΡΕΞΗΓΙΣΙΜΟ"ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ!!!!
Φανταζομαι ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑΝ ΤΟΤΕ...
Πως: "ΘΑ ΠΕΤΟΥΝ ΑΚΟΜΑ"!!!!!
....και τις ΖΗΛΙΑΡΕΣ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ....ακομα θα εχουνε να λενε....ΓΙΑ ΜΙΑ "ΤΡΕΛΗ" ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!!!!!χαχααααα!!!!
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ...ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΣΠΑΝΙΟ...ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΡΩΤΟ!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
@@...ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ ΜΟΥ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλας για μια ΕΠΟΠΤΕΙΑ ,που ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΣ....
Παιδουλι...ΑΤΑΚΤΟ...ΛΙΓΟ "ΑΓΟΡΟΚΟΡΙΤΣΟ"!!!!
Αληθεια ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΑΚΙ,εκτος απο επιδορπιο...
ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ....οι κυραδες ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ "ΑΠΟΚΡΥΦΟ" ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΟ!!!!
(σκεψου την αξια που ειχε σα τροφη ΤΟΤΕ...ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ!!!).
Τελικα ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΓΕΝΙΑ!!!!
ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ !!!!
ΖΗΣΑΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...ΕΚΤΟΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!!!!!
(και μονο αυτο φτανει...).
ευχαριστιες
@@...ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΧΑΙΡΕ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή....Αληθεια ΘΥΜΑΣΕ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ...
ΚΟΙΜΩΜΑΣΤΑΝ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ....
Με ενα ΜΑΚΡΥ ΚΑΛΩΔΙΟ...Η...ΚΑΙ ΛΑΜΠΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΦΕΡΝΑΜΕ ΦΩΣ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΤΑΡΑΤΣΑ....
...και τοτε ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΤΣΕΣ....
....ΟΙ "ΨΥΧΕΣ"....ΚΑΤΙ "ΨΥΧΟΥΛΕΣ"!!!!
......Να σαν ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ!!!!
αποψε που φωτισα κι εγω ΚΑΤΙ ΑΠ ΤΑ ΠΑΛΗΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΝΟΥΝ...ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΟΥΝ!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
@@...ΝΕΡΕΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ ΧΑΙΡΕ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ..."ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΘΥΜΗΣΗΝ".
Τοτε πισω ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΑΝΗ ΜΕ ΠΡΟΒΑΤΑ!!!!!
Ειχαμε ΚΟΤΤΕΣ,ΚΛΩΣΣΟΠΟΥΛΑ!!!!
Κηπο με περιβολακι...κρεμμυδακια...ΚΑΙ ΑΓΓΟΥΡΙΑ που αν τα ΑΓΓΙΖΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΠΙΚΡΑ!!!!!
Υπεθεσα ΑΡΓΟΤΕΡΑ :
για να ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΘΕΝΕΣ!!!!χαχαααα!!!
....και ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΥΟ ΣΤΕΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΑΜΦΙΘΕΑΣ!!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
@@...ΙΟΝΝΚΟRR...ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(δε λεω ΧΑΙΡΕ ...γιατι με τοσο ΚΟΡΙΤΣΟΚΟΣΜΟ στο bloggi σου...ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΣΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΑΝΑ!!!).
....μην χαιρεις:..."θα σε σκισουν"!!!!ΧΑΧΑΑΑΑΑΑ!!!
Τοτε θυμαμαι ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ '60...υπηρχε ΜΙΑ "ΜΟΔΑ"...(απο αναγκη κιολας -φτωχεια-)...
ΝΑ ΜΗ ΦΟΡΑΜΕ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!....σκεψου!!!!!
Ετσι ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ...κι ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΑ "ΒΡΩΜΕΡΑ" ΠΑΝΙΝΑ "ΕΛΒΙΕΛΑ"!!!!!
...ΓΥΡΝΑΓΑΜΕ ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ Τ ΑΓΟΡΙΑ....
@@....ΝΕΡΕΝΙΑ ΜΟΥ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω ΠΡΟΛΑΒΑ...ΠΛΑΝΩΔΙΟ ΑΚΟΝΙΤΖΗ (ακονιζε με ποδοκινητο τροχο...ψαλιδια,μαχαιρια...
προλαβα..ΠΛΑΝΩΔΙΟ ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ
(ανανεωνε με τη χορδη ενος τεραστιου τοξου-του εδεινε ογκο-στο πατημενο μπαμπακι των μεταχειρισμενων κλινοστρωματων)....
.....ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ!!!! (με το ρεπορταζ για τα στρωματα...και τους κετσεδες!!!!χαχαααααα!!!!).
αααααα ΝΑΙ ΠΡΟΛΑΒΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΡΕΚΛΑΔΕΣ (τσιγγανους με πολλα αλογα+καρα φορτωμενα μακρια καλαμια).
ευχαριστιες
Βρε Ιαμε...τον καρεκλά τον γύφτο πού τον θυμήθηκες!!! Τον φοβόμουν πολύ μικρή ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μάνα μου μου έλεγε (για να σταματήσω να γκρινιάζω)ότι θα με δώσει πίσω σ'αυτόν γιατί ήταν ο πατέρας μου...απο κείνον έλεγε με είχε πάρει...χαχα!
Ιαμε μια μέρα ο παγοπώλης άφησε απέναντι απο το σπίτι μου μια περίεργη παγοκολόνα...ξέρεις τι μου θύμιζε ορέ??? Τον Ίοννα!!!χαχαχαχα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@@...ΚΑΡΥ ΜΟΥ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ....ΝΑ ΣΚΑΣΩ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ!!!!
ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ!!!!....ΑΤΙΜΗ ΚΟΡΗ!!!!χαχαααααα!!!
Πηγα στον ΙΟΝΝΚΟΡΡΑ ...κανατε τετοια ΦΑΣΑΡΙΑ ...
...που ψοφησε Ο ....ΜΑΥΡΟΣ!!!...ο μαυρος!!!χαχααα!!!
ΤΡΑΒΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΛΑΚΩΝΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΤΙ ...."ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΑ"περι:ΚΑΡΥΑΤΙΔΟΣ...χαχαααααα!!!!
Σ ΑΦΗΝΩ... ΒΡΑΔΥΑΤΙΚΟ!!!!...μες ΤΑ ΓΕΛΙΑ!!!ΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑ!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Kαλέ μου Ιαμ, δεν έχω λόγια εκτός από την αρχική μου διαπίστωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ένας ποιητής, επικός και λυρικός μαζί.
Στ' αλήθεια "άκουσα" τα χρώματα και "είδα" τους ήχους, καθώς "μύρισα" και το κλίμα της εποχής, δύσκολης μεν αλλά τόσο ζεστής σε σχέση με τη σημερινή.
Δεν με νοιάζει που όλα έχουν αλλάξει, ήθελα ν' αλλάξουν προς το πιο ανθρώπινο, ώστε η σύγκριση να μη γεννά πόνο παρά μόνο γλυκειά νοσταλγία...
Την αγάπη μου...
Καταπληκτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη δική μας γειτονιά (σε μια πόλη γεμάτη πρόσφυγες) μύριζαν οι "αλλόθρησκοι" του Ισλάμ ( κατά τη γειτονιά), ακούγονταν τα μονότονα ποντιακά τραγούδια....
Σήμερα, πολλά έχουν αλλάξει. Στο μυαλό όμως υπάρχουν και οι τότε εικόνες.
Μπράβο ιαματικέ, μου άρεσε η νοσταλγική αυτή ανάρτηση.
Καλή εβδομάδα
:-)