ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ (Η ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ)

ΝΑ ΚΟΙΤΑΤΕ ΤΙ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΑ:

ΚΑΤΙ ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ:



ΚΑΤΙ ΤΡΑΓΙΚΟ:


Μάνα μου μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά.
Μάνα μου μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ΄τα σπαθιά.

Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
την άνοιξη φέρε μου
πάνω στο σταυρό.

Μάνα μου μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου
πότε θα σε βρω.

Ουρανέ μου
διώχ΄τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα
κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
μάνα μου μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά.
Ουρανέ μου
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
μάνα μου μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό.







Και κατι...
ΑΠ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΥΜΝΟ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ...
ΜΙΑΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΩ:

ακουστε τα κοριτσια της, σαν υμνουν, μια ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ:





Αλλα....
ΝΗΣΤΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟ ΤΙ ΑΞΙΑ ΘΑ ΕΙΧΕ???

Μεγαλοβδόμαδο, ζύγωσε η Ανάσταση.
Μα δυό μονάχα, δυό άντρες στο Μεγάλο Κάστρο,
ξεστράτισαν απόψε
και δεν έχουν το νου τους στο Θεό.

Ο ένας την άγια τούτη νύχτα
κρατάει στην αγκαλιά του μια κερκέζα
κι' ο άλλος ο άλλος αχ βουλιάζει μεσα στα μάτια της
και στέκει ο νούς του σε μια πράσινη πόρτα.






ΜΑ....

και......... ΑΜΑΡΤΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ!!!!!

Κύριε, είναι ώρα
να βοηθήσεις μια ψυχή
δρόμο να βρει τώρα
η ζωή μου η ρηχή.

Δεν μπορώ να ζω αντίθετα
με Σένα, κι όπου σταθώ
μ' άγνωστους ρυθμούς κι επίθετα
βοήθεια Σου ζητώ.

Είμαι ακροβάτης
και γυρεύω δικό μου Θεό.

Κύριε, δως μου θάρρος
το σκοινί να μην κοπεί
θέλω να 'μαι φάρος
που φωτίζει τη σιωπή.

Θέλω να πετάξω ελεύθερα
πιο πέρα κι απ' το κενό
πράγματα μικρά και δεύτερα
δεν ξέρω ν' αγαπώ.

Είμαι ακροβάτης
και γυρεύω δικό μου Θεό.
Είμαι ακροβάτης
και γυρεύω καινούργιο Θεό





ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ